لوله های آب جزء ضروری هر سیستم لوله کشی هستند که آب سالم و تمیز را برای مصرف، به خانه ها، مشاغل و صنایع می رساند. با این حال، با گذشت زمان، لوله های آب ممکن است به دلیل وجود مواد معدنی و آلاینده های مختلف در منبع آب دچار گرفتگی و خوردگی شوند. یکی از عوامل مهم در خوردگی لوله، سختی آب است. در این مقاله از آذر صبا نمایندیگی ایران رادیاتور، قصد داریم شما را با سختی گیر چیست؟ و انواع آن بیشتر آشنا کنیم.
آب سخت یک مشکل رایج در بسیاری از مناطق است که به دلیل سطوح بالای مواد معدنی محلول مانند کلسیم و منیزیم ایجاد می شود. این مواد معدنی می توانند در داخل لوله های آب انباشته شوند و منجر به تجمع رسوب و ایجاد طیف وسیعی از مشکلات از جمله کاهش جریان آب، افزایش هزینه انرژی و در نهایت خرابی لوله شوند.
برای مبارزه با اثرات آب سخت بر روی لولههای آب، اغلب از یک سختکننده برای کاهش تأثیر تجمع مواد معدنی و خوردگی استفاده میشود. سختی گیر یک درمان شیمیایی است که برای رفع سختی آب با تغییر خواص مواد معدنی موجود طراحی شده است. انواع مختلفی از سختی گیرها وجود دارد که معمولاً در تصفیه آب مورد استفاده قرار می گیرند که هر کدام ویژگی ها و کاربردهای منحصر به فرد خود را دارند. (سختی گیر چیست؟)
انواع سختی گیر ها
- یکی از انواع متداول سخت کننده های مورد استفاده در تصفیه لوله های آب، عامل جداکننده است. عوامل جداکننده با اتصال به مواد معدنی موجود در آب، از تشکیل رسوب آنها و کاهش توانایی آنها در ایجاد خوردگی جلوگیری می کنند. با جداسازی موثر مواد معدنی، این عوامل به حفظ یکپارچگی لوله های آب و جلوگیری از تجمع رسوب که می تواند منجر به نگهداری و تعمیرات پرهزینه شود، کمک می کند. (سختی گیر چیست؟)
- نوع دیگری از سختی گیر مورد استفاده در تصفیه لوله های آب، عامل کیلیت است. عوامل کیلیت نیز با اتصال به مواد معدنی موجود در آب کار می کنند، اما این کار را به روشی متفاوت از عوامل جداکننده انجام می دهند. عوامل کیلیت با مواد معدنی کمپلکس های پایداری تشکیل می دهند و به طور موثر آنها را از آب خارج می کنند و از ایجاد رسوب و خوردگی در لوله ها جلوگیری می کنند. این امر به افزایش طول عمر لوله های آب و کاهش نیاز به تعمیر و نگهداری مکرر کمک می کند. (سختی گیر چیست؟)
- علاوه بر تصفیه های شیمیایی، دستگاه های تهویه آب فیزیکی نیز به عنوان سخت کننده برای لوله های آب استفاده می شود. این دستگاهها از روشهای مختلفی مانند میدانهای الکترومغناطیسی یا فرآیندهای الکتروشیمیایی برای تغییر رفتار ذرات معدنی در آب، جلوگیری از چسبیدن آنها به سطوح لوله و تشکیل رسوب استفاده میکنند. تهویهکنندههای فیزیکی آب اغلب به دلیل رویکرد سازگار با محیطزیست در تصفیه آب و توانایی آنها برای محافظت طولانیمدت برای لولههای آب ترجیح داده میشوند.
سختی آب چیست؟
سختی آب به غلظت مواد معدنی به ویژه کلسیم و منیزیم در آب اشاره دارد. این مواد معدنی به طور طبیعی در محیط وجود دارند و می توانند با عبور از سنگ ها و خاک در آب حل شوند. سختی آب معمولاً بر حسب میلی گرم در لیتر (mg/L) یا قسمت در میلیون (ppm) کربنات کلسیم اندازه گیری می شود.
آب سخت می تواند اثرات منفی متعددی داشته باشد، مانند باقی گذاشتن پسماند روی ظروف و ظروف شیشه ای، ایجاد کف صابون در وان و سینک، و کاهش اثربخشی صابون ها و مواد شوینده. علاوه بر این، آب سخت می تواند منجر به تجمع مواد معدنی در لوله کشی و لوازم خانگی شود و کارایی و طول عمر آنها را کاهش دهد.
نرم کردن آب یک راه حل رایج برای کاهش سختی آب است که معمولاً از رزین های تبادل یونی یا فرآیندهای نرم کردن آهک برای حذف یون های کلسیم و منیزیم استفاده می کند. این امر می تواند کیفیت آب را برای مصارف خانگی و صنعتی بهبود بخشد و از اثرات منفی مرتبط با آب سخت جلوگیری کند.
درک سختی آب برای اطمینان از کیفیت آب برای کاربردهای مختلف، از آشامیدن و پخت و پز گرفته تا فرآیندهای صنعتی مهم است. با نظارت و مدیریت سختی آب، می توان کیفیت آب را حفظ کرد و از مشکلات احتمالی مرتبط با سختی آب جلوگیری کرد.
انواع سختی آب
سختی آب یک مسئله رایج کیفیت آب است که می تواند تأثیرات قابل توجهی بر فرآیندهای صنعتی، لوازم خانگی و حتی بهداشت شخصی داشته باشد. دو نوع اصلی سختی آب وجود دارد: سختی موقت و سختی دائم.
سختی موقت به دلیل وجود بی کربنات های محلول کلسیم و منیزیم در آب ایجاد می شود. هنگامی که آب حاوی سختی موقت گرم می شود، بی کربنات ها تجزیه می شوند و کربنات های نامحلول تشکیل می دهند که می تواند باعث ایجاد رسوب در آبگرمکن ها، دیگ های بخار و سایر سیستم های آب گرم شود. این نوع سختی را می توان به راحتی از طریق جوشاندن یا افزودن آهک یا خاکستر سودا از بین برد.
از طرف دیگر سختی دائمی به دلیل وجود سولفات ها، کلریدها و نیترات های کلسیم و منیزیم محلول ایجاد می شود. بر خلاف سختی موقت، سختی دائمی را نمی توان از طریق جوشیدن حذف کرد. برای نرم کردن موثر آب، نیاز به استفاده از رزین های تبادل یونی یا سایر درمان های شیمیایی است.
درک نوع سختی آب موجود برای انتخاب روش تصفیه مناسب برای اطمینان از عملکرد کارآمد تجهیزات صنعتی و طول عمر لوازم خانگی بسیار مهم است. آزمایش و تجزیه و تحلیل آب می تواند به شناسایی نوع خاص و سطح سختی کمک کند و امکان پیاده سازی راه حل های مناسب را فراهم کند.
نتیجه گیری
توجه به این نکته حائز اهمیت است که اگرچه سختکنندهها میتوانند. به طور موثر تأثیر آب سخت را بر لولههای آب کاهش دهند، اما راهحل دائمی نیستند. نگهداری و نظارت منظم بر کیفیت آب برای اطمینان از کارایی مستمر سختی گیرها و یکپارچگی کلی لوله های آب ضروری است. علاوه بر این، نصب و اندازه مناسب سیستمهای سختکننده برای دستیابی به نتایج بهینه و اجتناب. از مسائل بالقوه مانند تصفیه بیش از حد یا کم تصفیه آب بسیار مهم است.
در نتیجه، سخت شدن لوله های آب یک جنبه حیاتی از تصفیه آب است. که با هدف پرداختن به چالش های ناشی از آب سخت است. با استفاده از ترکیبی از درمانهای شیمیایی و روشهای آمادهسازی فیزیکی. تأثیر تجمع مواد معدنی و خوردگی را میتوان به طور مؤثر مدیریت کرد. و به اطمینان از طول عمر و قابلیت اطمینان سیستمهای لولهکشی آب کمک کرد. با مراقبت و نگهداری مناسب، لولههای آب میتوانند برای سالهای آینده آب سالم و تمیز را ارائه دهند. و به نفع افراد، جوامع و صنایع به طور یکسان باشد.